Gocmenlik Dedikleri....
Yaklasik 6 yil oldu Kanada'da yasayali, Ozellikle Facebook'un eski dostlari birbirine kavusturmasinin ardindan, Eski arkadaslarimin bir cogu buradaki hayat ile ilgili sorular soruyor, Acaba?? diyorlar.
Asagida bir cirpida aklima gelenleri yazdim. Umarim Citin arkasindaki cimlerin ne kadar yesil oldugunu merak eden arkadaslarimi bir tutam aydinlatmis olurum bu yazim ile...
40 indan sonra memleketten gocenlerin;
- Eger "Akici" bir ingilizcesi yoksa,
- Eger geldiginde cebinde en az 40 bin amerikan dolari yoksa (ilk yil icin harcayacaginiz para olarak dusunun.)
- Eger Attan inip esege bineceginden haberi yoksa, (Burada hic kimse kendi memleketindeki is tecrubesinin gerektirdigi seviyede is bulamiyor. Benim ilk isim baslangic seviyesindeki bir programcilik pozisyonu idi.)
- Evde Karisinin (Eger calismayacaksa) cok degil, bir iki yil sonrasinda stres haplari kullanacagini kestiremiyorsa,
- Eger yeterli ilgiyi gostermezse cocuklarinin cok degil, 3-5 senede kendi dilini kulturunu unutup yeteceginden haberi yoksa,
- Gerektiginde (cok buyuk ihtimalle gerekecektir) yirmi yil sonra yeniden okullu olacagindan haberi yoksa.( mesleginde "Kanada" sertifikasi alamayanlarin is bulma orani "sertifikali olanlara gore 10 kat daha zor)
- Eger cok sansli ise en az 6 ay, yoksa belki 1 yil veya daha fazla "Kendi meslegi ile ilgili" bir is bulmak icin is arayacagini bilmiyorsa,
- Bir sokak simidi icin 1500 dolar ucak parasi vermek zorunda oldugundan haberi yoksa (simidi ne kadar sevdigine bagli degil bu mesele, Simit aslinda memleket!! kiminde simit, kiminde bogazda bir cay, kiminde yine bogazda raki ve balik)
- Eger Gemileri yakmamakta inat ediyor ve ustelik "ici seni yakar disi beni" veya "uzaktan davulun sesi.." atasozlerinin "gercek" anlamlarindan bi-haber ise,
COK ZOR oldugunu soyleyebilirim, Ancak yukarda saydigim seylere cevaplarin baska ise o zaman gelin deneyin derim.
Burada hayat, Memleketten cok daha az stresli, korna sesi yok!! Kim bana burayi sorsa hep korna'dan basliyorum. Neden bu kornaya takmis vaziyetteyim biliyor musun ? Cunku kornaya basmayan insan karsindakine saygi duydugu icin basmiyor, yasak oldugu icin degil. Yani bizim korna aslinda insanin insana saygisinin net bir gostergesi. Eee! hal boyle olunca, Basinda sarik ile polislik yapan bir Sih (Sikh) adam gorebiliyorsun. Veya okulda yanindaki sirada, Bankada karsinda memur veya memure olarak,.. kisaca her yerde Basini ortmus bir musluman veya kafasinda yahudi takkesi olan bir adami gorebiliyorsun. Hatta benim her zaman ugradigim banka subesinde bunlarin hepsinden var (basi ortulu musluman, takkeli yahudi, sarikli sih... Aaa mini etekli kizlarimizi da unutmayalim, onlarda aralarindalar tabiiki.)
Baska ne diyebilirim..?
Daha temiz. Yollar caddeler, hastaneler, okullar daha temiz, Bir gecede 40 santim kar yagdigi halde ertesi sabah ana yollar tertemiz iken hayat, trafik felc olmuyor dogal olarak.
Simdi bir dolu olumlu sey daha sayabilirim. Ama zaman yetmez, Kissadan hisse sunu soyleyebilirim; Ben burada oldugum icin mutsuz degilim cok sukur. Zor oldu ama, hayatimizi duzene soktuk. hedeflerimizi tutturmak icin ugrasiyoruz. Ancak Vatanimda olmadigim icin herzaman icimde bir burukluk bir ozlem hatta bazan bir uzuntu hissediyorum. Ve Buraya gelmis olan herkesin (ister 5 yil, ister 35 yil once gelmis olsun) soyledigi bir seyi tekrarlayip duruyorum, Burada olmek istemiyorum.
Timuçin'in söylediklerinin çoğuna katılıyorum.yalnız şunu da unutmayın. eğer ben illa kendi mesleğimde çalışacağım demezseniz başka bir işte çalışmaya başlayıp az çok birşeyler kazanırsınız. bu arada kendi mesleğiniz ile ilgili ek kurslar alıp devletinde sağladığı imkanlardan faydalanıp bir süre sonra kendi işinizi bulabilirsiniz. ben ilk gittiğimde 2001'dekinden çok daha fazla Türk var artık Kanadada. İş bulma, ortam tanıma ve arkadaş bulmak artık çok daha kolay. tabii Türkiyedeki gibi sırf kendini düşünen insanlarda yok değil.
YanıtlaSilbir de ek olarak şunları söyleyebilirim: Türkiyeye geri döndükten sonra en çok aradığım şey saygı, insan sevgisi, kendini güvende hissetme, yaşam düzeni...ne yazık ki özellikle İstanbulda tesadüfen yaşıyormuş hissine kapılıyorum bazenleri. trafikte, sokakta, bankada, alışveriş merkezinde kimsenin kimseye saygısı yok. herkes etrafında olan olaylara o kadar alışmış ki hiç tepki göstermiyorlar. şu sözlerle bitireyim:
YanıtlaSilbindik bir alamete gidiyoruz kıyamete !!!